29-07-2004 "Een kerkdienst om nooit te vergeten"
Het is fijn om te weten dat je een familie hebt, die Jezus op de eerste plaats zet in alle aspecten van het leven. Ik mag van geluk spreken dat ik op diverse plekken in de wereld familieleden heb, die niet zullen vragen waarom ik wil bidden voor het eten. Die niet vragen waarom ik op Sabbat (zaterdag) op tijd uit bed wil om naar de kerk te gaan. Heerlijk is het om tot diep in de nacht te praten, na te denken en te studeren met je familie over de liefde van God in je eigen leven en dat van de ander. Heerlijk om getuigenissen te delen over hoe de Heer een impact is gewest in het leven van alledag.
Hele simpele dingen.. krijgen meteen een geestelijke, sprituele dimensie.. problemen op het werk en hoe de Heer je daarin heeft geleid. een verjaardag die mis dreigde te lopen omdat een familielid een vliegtuig miste en toch op tijd kwam, na gebed. Heerlijk!!
Als mijn ouders bellen naar Amerika, om te kijken hoe 't gaat met hun ooms en tantes, worden er gebeden over de telefoon voor kracht en leiding van de Helige Geest. Dat is gewoon Heerlijk om te horen!!
29 juli 2004
Het is nu al weer 3 jaar geleden dat ik voor het laatst in New York was (ik heb een vervelende vliegangst). In Manhatten bezocht ik een van de grootste kerken, de "Times Square Church", op dinsdagavond. Heel slim bedacht, je komt uit het werk, gaat lekker wat eten en daarna een kerkdienst. Deze kerk heeft ook reguliere diensten in het weekend, maar speciaal voor studenten, toeristen en werkenden in hartje New York wil men de mogelijkheid bieden om een kerkdienst mee te maken in het haastige New York.
En wat ik daar zag, was een kerkdienst die ik nooit zal vergeten. Deze kerk staat vlabij Times Square - het gigantische plein met de neon-reclames - In Manhatten, NY. De kerk die men oprichte werd zo groot (5.000 - 8.000 leden) dat men besloot een theater op te kopen en om te bouwen tot een kerkzaal.
Toen ik de kerk binnenwandelde dacht ik, dit is zo massaal, zo groots niemand zal merken dat ik een 'bezoeker' ben. En uit het niets kwam er een zaal-diaken naar mij toe en bracht mij naar een van de openstaande plekjes. Ik was maar 10 minuten te laat en dacht er is nog volop plek, maar veel jongeren staal al een half uur van te voren voor de deuren om vooraan te kunnen zitten. Dat zie je vandaag de dag niet, rennen om op de eerste rij te gaan zitten.. en dat van een kerk, wat een heerlijke ervaring was dat!!!
De dienst begon met een flinke zangdienst.. geen lied zingen, stoppen wachten, lied zingen.. Nee heel anders achter elkaar door werd er gezongen, zonder aankondigen.. En het fijne was, dat het niet overkwam als een show, iedereen zong en drukte zijn emoties op een persoonlijke ongedwonge manier uit. Sommige hieven hun handen, anderen klapte, sommige zongen in alle ruste en kalmte.. niemand werd opgedwongen om te handelen zoals de ander dat deed. Daar hou ik persoonlijk van, immers mijn relatie met Jezus niet het zelfde als die van een ander, en toch houd de ander en ik beide ziels veel van Jezus.
Tijdens het zingen (dat toch ruim drie kwartier duurde) en de mededelingen, zag men hoog boven het podium, ruim 15 meter in de lucht een doopvont. Vanwege de ruimte en om iedereen een goed overzicht te geven van het geheel had met het doopvont op zo'n hoge plek gezet. En er werden ruim 60 mensen gedoopt.. tijdens het zingen en de mededelingen. Alle die hun leven gaven voor Jezus.. en dat tijdens de mededelingen.., ik heb nog nooit zo genoten van de mededelingen tijdens een kerkdienst als daar. Heerlijk!!
De wijze van lofprijzing en vooral de ongedwongenheid waarop alles gebeurde maakte het authentiek. Na de mededelingen was er de predikatie.. en de vonken vlogen er van af. Een jonge spreker hield geen blad voor de mond en sprak over de Romeinenbrief in heldere en klare taal. Hij was een gastspreker uit Canada en vertelde hoe God het leven van een protistuee had veranderd en haar terug had doen laten keren naar kerk en deze bewuste dame is nu actief als evangelist.
Mijn familie vertelde dat men in deze "Times Square Church", makkelijk van de geplande dienst kan afwijken. Men noemt dat, 'als de Heilige Geest dat ingeeft'. De spreker van die avond was een keer eerder uitgenodigd om te spreken, maar de gemeente, de congregatie voelde toen de noodzaak om te bidden en in plaats van een preek werd er een uur lang gebeden. Soms is er een getuigenis van iemand die genezen is van een ernstige ziekte (bijv. kanker) en in plaats van een predikatie, wordt 3 minuten voor de dienst besloten om maar een uur lang een dank- en lofprijzingsdienst te houden. Zoals de Geest dan die dag ingeeft. Heerlijk... Wellicht een probleem om dat hier in Nederland te probleren, aangezien wij alles ruim van te voren tot in den detail geregeld en georganiseerd willen hebben.
En toen ik weg ging (alles bij elkaar was het al 2 uur aan de gang, vanaf 7 uur in de avond) riep de voorganger op om nog te bidden voor degene die de volgende dag niet vroeg naar werk hoefden, van 9 tot 10 uur in de avond. Heerlijk!
Ik kan er nog steeds met geuren en kleuren over vertellen en waarschijnlijk zijn mijn woorden nog niet eens een complete weergave van hetgeen ik meemaakte die dinsdagavond daar in Manhatten. Maar een ding is zeker.., Als je de Heer laat leiden in je leven, als je de Bijbel als richtsnoer neemt in je leven.. als je 'menselijke 'kerkgroei' methodes' laat varen en kiest voor de leiding van Heilige Geest en daaraan gehoor geeft. Krijg je een authentieke dynamiek die niet te evenaren is.
Als er 10% van die New Yorkse dynamiek hier in West-Europa te zien zou zijn.. als ieder Christen 10% van die New Yorkse inzet hadden om ook door de week (en niet alleen op sabbat) actief te zijn in gelofosleven door elkander te bemoedigen en versterken. Wellicht - als de Geest dat toelaat - maak je ook hier diensten mee die je nooit meer zal vergeten, Heerlijk zal dat zijn!
