17-10: Daar ben ik nou van geschrokken"

Ik schrik niet gauw van bepaalde zaken, maar ik hoorde onlangs iets waar mijn oren van gingen stuiteren. Namelijk het volgende theologen en predikanten die niet meer geloven in Jezus daad aan het kruis, en zijn opstanding of de schepping in 6 letterlijke dagen van 24 uur.

Zondag 17 oktober 2004

Eigenlijk wist ik dat wel, want er zijn verhalen uit Nederland en daarbuiten van predikanten die in diverse kerkgenootschappen uitspraken hebben gedaan die hun baan heeft gekost, immers welk kerkgenootschap houdt mensen in dienst die niet geloven in het vergevend, verzoenend en verlossend werk van Jezus Christus. Geen enkel, toch?!

De persoon waarmee ik sprak had het over predikanten en theologen aan universiteiten die niet aan hun gemeente of instituut die ze dienen willen doorschermen dat ze niet meer achter bepaalde zaken staan.

Eerlijk is eerlijk, predikant zijn is niet makkelijk, het kerkgenootschap waar ik lid van ben heeft oktober uitgeroepen tot predikant bewustzijn maand, waarbij de leden worden opgeroepen om rekening te houden met de predikant. Immers hij is de herder van de gemeente en die taak is een verantwoordelijke, niet alleen naar zijn eigen gezin en de gemeente toe, maar nog belangrijker jegens God. Je moet verantwoording afleggen.

Ik ken een aantal predikanten persoonlijk en gelukkig degene die ik van nabij ken, leven hetgeen uit wat ze preken. Geloven in de fundamenten van het Christelijk geloof, het Woord en laten zich leiden door de Geest. Hun handelen op de kansel, en handelen in de hectiek van alle dag zijn op elkaar afgestemd.

Maar het wordt lastig als iemand één ding zegt op de kansel of op de universiteit, waarmee ze het zelf helemaal niet mee eens zijn.

Dat is gevaarlijk.. maar je krijgt bijna medelijden met de persoon in die positie. Werkzaam in de kerk of op de unversiteit en tegen iedereen vertellen dat Jezus degene is die je kan redden, maar wanneer je de kerkdeur sluit of de universteit verlaat denken, 'wat heb ik nou gezegd.. daar geloofde ik toch niet in." Wat erg zal het voor die persoon zijn, om mensen te dopen in de naam van "De vader, de zoon en de heilige Geest." en zelf niet te geloven dat je wedergeboren dient te worden door onderdompeling en de Geest. Het lijkt mij een ware lijdensweg om te zeggen dat je evolutieleer niet bijbels is, en dat de schepping in 6 dagen is gebeurd en tijdens een Discovery Channel uitzending zeggen, 'kon ik dit maar verkondigen van het podium."

IK heb echt medelijden met de theologen en predikanten in die situatie.

Maar ik hou juist van mensen die zichzelf kwetsbaar durven op stellen, ook al ben ik het niet men hun mening eens. Als je weet waar iemand staat, dan kan je vrij kiezen om met de persoon samen op stap te gaan of te zeggen, "Ik ben het niet met u eens, ik ga een andere kant op"

Vandaag is het niet de tijd om te schrikken. Vandaag is het de tijd voor de waarheid. Zeg waar je in gelooft, zeg waar je voor staat. Zeg waar jij naar toe wil gaan. Er is geen tijd meer om je te verschuilen, er is geen tijd meer om je loonstrookje te beschermen, je titel, je aanzien.

Het is tijd om te kiezen voor Jezus Christus, met geheel je hart, geheel je ziel en geheel je verstand en als je niet voor Hem kan kiezen... zeg dan niet voor de vorm dat je met hem meeloopt. Want gelukkig dienen wij een Heer die ons niet aanneemt voor de 'vorm' maar die kijkt naar de oprechtheid van ons handelen en spreken.

Het is tijd om de banier te hijsen, het is tijd om mensen klaar te maken voor de 'grote geduchte dag des Heren'. Ik schrik liever nu, zodat mij ogen opengaan. Dan op de dag dat Jezus terugkomt en ik en anderen niet klaar zouden zijn omdat wij keken naar de mensen om ons heen inplaats van Christus die ons voorgaat.