13-12: Urban Praise

Riley A. Jack

Als er één muzikale stijl is waar mijn voorkeur naar uitgaat, dan is dat uiteraard gospel - muziek over de goede boodschap van Christus, Zijn bewezen daad voor iedere zondaar en de weg naar het Koninkrijk van God. Maar zoals iedere muziekstroming, is er binnen die wereld veel diversiteit.

Waar ik het meest naar luister is urban praise - black gospelmuziek, maar dan toch anders - Het is aanbiddingsmuziek die komt uit de buitenwijken van steden als New York, London & Atlanta. Eigenlijk het natuurlijke vervolg van de good-old spirtuals en de wat bekendere black-gospelmuziek.

Urban Praise is ontstaan in de smeltkroes van culturen die je vind in de diverse steden. Niet alleen Afrikaans-amerikanen, maar ook spaanstaligen, en veel andere mensen die zich afkeren van de kerken, die voornamelijk gedomiineerd worden door één of andere bevolkingsgroep. Maar gezamenlijk de Heer aanbidden.

Helaas is er soms een trend om de groepen zover mogelijk uit elkaar te trekken, zodat "iedereen" die Heer kan dienen in zijn of haar culturele context. Dus krijg je 'super swingende kerken met de donkere medemens of stille orthodoxe kerken met mensen uit oost-Europa. Je krijgt jeugdkerken en stille in slaapgevallen kerken, met mensen die de boel bij de boel willen houden.

Het unieke van deze snelgroeiende 'multiculturele' kerken is dat men veelal besloten heeft om de 'culturele' of 'traditionele' last van zich af te schudden en te zoeken naar 'Gods wil' in aanbidding. Zo onstaan er bijvoorbeeld heel veel non-denominational kerken, d.w.z. kerken die niet behoren tot een denominatie (een kerkgenootschap met een serie van doctrines - leerstellingen). Deze kerken groeien als kool. Een aantal van mijn familie-leden zijn lid van een tweetal grote 'urban'-georienteerde kerken, zoals Brooklyn Tabernacle en Times Square church. Dat wil niet zeggen dat je alle leerstellingen aan de kant moet schuiven. Maar dat je je richt op Gods woord en niet op de 'bendekels' van mensen... denkmaar eens al de wetten van de schriftgeleerden ten tijde van Jezus.

De verhalen die ik hoor van mijn neven en nichten, zijn altijd wonderbaarlijk en geven de passie en de gedrevenheid weer om te blijven groeien met God en met de gemeenschap van die kerk. Aanbidding en studie worden in die gemeenschappen enorm gestimuleerd. Naast kleine huisgroepen, waar gebed en studie een voorname rol speelt. Zo zijn de weekenbijeenkomsten een feest van aanbidding, lofprijzing en getuigenis.

Jongeren, staan al 2 uur van te voren 'in de vrieskou van New York' voor de deuren om een plekje te bemannen op de eerste rij. Jongeren die in de maatschappij nauwlijks of geen perspectief hebben door werkeloosheid, discriminatie, vinden in de kerk geloofsgenoten die zwart-geel-wit-bruin zijn en gezamenlijk de Heer aanbidden.

In de media hoor je dat de multiculturele samenleving vaalt... Maar als je God waarachtig wilt aanbidden, tezamen met al Zijn kinderen ontdek je dat muren vallen, van taal, muziek, van gewoonte en traditie. Als je wilt ontdekken van God van ons als individu wilt. EN je bereid om je door Gods Geest te laten leiden. Dan proef je.. wat ons te wachten staat in het paradijs.. een smeltkroes van Gods Kinderen die vanaf hun wedergeboorte tot in eeuwigheid.., doen aan Urban Praise.