05: 2 maal verloren & 2 maal gevonden = 1 wonder!
AGP Reports 05: 2 maal verloren & 2 maal gevonden = 1 wonder!
9 juli 2013 om 21:24
Evangeliseren vind niet alleen plaats binnen de 'veilige' muren van menig kerkgebouw, huiskamer of buurthuis. Het 'echte' werk - als je ze wilt beschrijven - vindt plaats op straat, in de interactie met mensen. Het gebeurd niet zo vaak dat God mij daar afgelopen week zo duidelijk op wees.
Zomaar op straat
Vorig jaar aan het begin van de zomer liep ik over straat, op de weg terug van een sabbatse kerkdienst. Tijdens de wandeling kwam ik een groep Afrikaanse mensen tegen die ongewoon goed gekleed waren op een zaterdag. En ik in mijn siimpele gedachte gang... als je netjes gekleed bent op een sabbat dan ben je een Adventist. Die simpele redantie overigens heeft mij op aparte plekken plekken gebracht in Tilburg en Amstelveen (maar daarover een andere keer meer).
Terwijl ik de groep vriedelijke begroette, bleek een van de mannen een engels sprekende predikante te zijn die mij vertelde dat ze de buurtgenote uitnodigede voor een speciale potluck van hun kerk. Nadat ik uitlegde dat mijn vrouw en ik ook actief waren in evangelsiatie, kreeg het gesprek meteen een andere (nog postievere wending). Ik werd uitgenodigd om te spreken over wat ons als Zevende-dags Adventisten leren en gelovigen uit de Bijbel, we deelden wat contatct gegevens met elkaar uit maar er kwam er nooit wat van. Tot... afgelopen zondag 8 juli!
Verloren!
De mensen die mij persoonlijk kennen weten dat ik menige tijd worstel, en op die bewuste zondag besloot ik lekker rond te rezien met de trein en wat plaatsen in Noord-Holland te bezoeken. Zonder dat ik mij dat besefte ben ik op terug reis in Roosendaal mijn potermoinee met alle bescheiden (bankpasjes, id-bewijzen, klantenkaarten, OV-Chipkaart) kwijt geraakt. Zonder dat ik het wist, raakte de beste predikant zijn ID-kaart kwijt, hoe ik dat wist, daar kom ik later op terug.
Gevonden!
Maandagmiddag op weg naar de apotheek kwam ik erachter dat ik mijn portemonnee niet bij me had, na 10 minuten koortsachtig zoeken, op straat en thuis, werd ik gebeld door die zeer slecht Nederlands sprak. Hij had mijn portemonnee, gisteren gevonden en had vandaag gebeld dat ik mijn portemonnee (met al mijn 30 pasjes) had gevonden Uit het gesprek kon ik niet duidelijk maken waar deze man precies was, zijn accent was niet echt helder Nederlands en met veel pijn en moeite vroeg hij naar mijn adres Hij had ook gezocht naar mijn telefoonnummer dus vond ik het op zich wel bijzonder
Deze man belde vanaf het station in Roosendaal, hij zou wachten op het perron waar ook de stoptrein naar Antwerpen Centraal vandaan rijdt, spoor 3A In al mijn onschuld dacht ik dat een schoonmaak medewerker mijn eigendom had gevonden, dus toen ik aankwam op perron 3A vroeg ik aan een conducteur op het perron of hij weet waar de schoonmaker was die mijn portemonnee gevonden had De Condcuteur vertelde mij dat de NS meteen alle gevonden spullen naar het loket worden gebracht. Hij wist van niets, ik besloot verder te kijken op perron 3A. Wie zag ik daar zitten, de predikant die zijn ID-kaart kwijt was, dezelfde predikant die ik vorig jaar ontmoette en sprak over de sabbat.
Gewoon een wonder
Hij vertelde mij dat hij gisteren over straat liep en een portemonee had gevonden, op een route die hij normaal nooit zou nemen. Hij vond mijn bescheiden op dezelfde dag dat hij zijn ID-kaart weer terugvond Hij zag het als een wonder van God, en ik. Ik ook!
We waren beiden wat verloren en hadden weer gevonden, het bewijs van onze identiteit. Nu gaan de predikant en ik weer om tafel en spreken over het woord van God En wie weet gaat AGP wel een seminar of een studie geven over de kracht van het Woord en de Geest der Profetie, in de kerk waar een predikant zijn en mijn identiteitsbewijs vond.
Blijf bidden voor de medewerkers en de mensen die in contact komen met het werk van AGP, immers 2 maal verloren en 2 maal gevonden is op zijn minst 1 wonder