"Krachtiger dan iedere aardse invloed op menselijke harten en levens, is de invloed van thuis."
Thuis moet voor de kinderen de aantrekkelijkste plaats op de wereld zijn, en de aanwezigheid van moeder moet de grootste trekpleister vonnen. Kinderen hebben gevoelige, liefliebbende naturen. Zij zijn vlug blij gestemd en worden gemakkelijk ongelukkig gemaakt. Door zachte discipline, met liefliebbende woorden en daden, kunnen moeders de kinderen aan hun hart binden.
Jonge kinderen houden van gezelschap en kunnen zichzelf zelden alleen vennaken. Zij verlangen naar sympathie en tederheid. Zij denken dat datgene waar zij van genieten, ook de moeder plezier zal doen; en het is voor hen heel natuurlijk om met hun kleine vreugden en verdriet bij haar te komen. De moeder moet hun gevoelige harten niet verwonden door met onverschilligheid voorbij te gaan aan dingen die haar onbelang- rijk schijnen, maar voor kinderen van groot gewicht zijn. Haar sympathie en bijval zijn heel kostbaar. Een goedkeurende blik, een woord van aamnoediging of waardering, zal als zomeschijn in hun hartjes zijn die hun hele dag gelukkig maakt.
In plaats van de kinderen weg te zenden om niet gestoord te worden door hun lawaai of lastig gevallen te worden met hun kleine noden, moet de moeder een leuk plan bedenken, of licht werk zoeken voor hun actieve handjes en hun vlugge verstand. Door in hun gevoelens te delen en richting te geven aan hun spel en hun werkjes op te dragen, zal moeder het vertrouwen van haar kinderen winnen, waardoor ze met meer gevolg verkeerde gewoonten kan recht zetten, of kleine bewijzen van zelfzucht of hartstocht kan verbeteren. Een woord van vermaning of terechtwij zing ter rechter tijd gesproken, zal van grote waarde zijn. Door geduldige waakzame liefde kan zij de geest van de kinderen in de juiste richting leiden en daamiee kweekt zij mooie, aantrekkelijke karaktertrekken aan.
Moeders moeten ervoor waken haar kinderen op te voeden tot afhankelijke kinderen die in zichzelf opgaan. Zij mogen nooit denken dat zij het middelpunt zijn en dat alles om hen draait. Sommige ouders geven veel aandacht en tijd om hun kinderen te amuseren, maar de kinderen moet geleerd worden zichzelf bezig te houden, hun eigen vindingrijkheid en vaardig- heid te oefenen. Zo zullen zij leren tevreden te zijn met kleine dingen. Zij moeten leren kleine teleurstellingen dapper te dragen. In plaats van de aandacht te vragen voor elk klein pijntje of schrammetje, moet hun aandacht afgeleid worden en moet hen geleerd worden gemakkelijk over kleine hindernissen en onge- makken heen te stappen. Zoek wegen om kinderen te leren ook aan anderen te denken.
Veronachtzaam de kinderen niet. Belast met vele zorgen, denken moeders soms dat zij geen tijd hebben om hun kleintjes geduldig te leren en hun liefde en sympathie te geven. Maar zij moeten bedenken, dat als de kinderen in hun ouders thuis niet vinden wat hun verlangen naar sympathie en kameraadschap vervult, zij die elders zoeken, waarbij geest en karakter gevaar kunnen lopen.
Door gebrek aan tijd en aandacht weigeren veel moeders hun kinderen onschuldige genoegens, terwijl bezige vingers en vennoeide ogen ijverig verdiept zijn in werk, bestemd voor opschik, iets dat op zijn best, slechts ijdelheid en buitensporigheid aanmoedigt in hun jonge harten. Als de kinderen de volwassen- heid naderen, zullen deze lessen him vrucht afwerpen in trots en morele waardeloosheid. De moeder treurt over de fouten in haar kinderen, maar beseft niet, dat dit de oogst is van het zaad dat zij zelf heefi gezaaid
Sommige moeders zijn niet altijd consequent in de behandelmg van hun kinderen. Bij tijden keurt de moeder tot hun schade, alles goed, en dan weer weigert ze heneen onschuldig genoegen dan hun kinderlijk hart heel gelukkig zou hebben gemaakt. Hierin volgen ze het voorbeeld van Christus niet; Hij hield van kinderen; Hij begreep hun gevoelens en kon met ze meevoelen in hun pleziertjes en moeilijkheden.
De Verantwoordelijkheid van de Vader
De echtgenoot en vader is het hoofd van het gezin. De vrouw kijkt naar hem om liefde en sympathie. en om hulp bij de opvoeding van de kinderen; en dat is juist. De kinderen zijn zowel van hem als van haar, en hij stelt evenveel belang in hun welzijn. De kinderen zijn van de vader afhankelijk voor hun onderhoud en leiding; hij moet de juiste opvattingen hebben over het leven en de invloeden en contacten die het gezin omringen; bovenal moet hij beheerst worden door de liefde en de vreze des Heren en door de leer van Zijn woord, zodat hij de voeten van de kinderen in het rechte pad kan leiden. De vader is de wetgever van het huis; en zoals Abraham moet hij de wet van God tot regel van zijn huisgezin maken. God zei van Abraham: "Want lk heb hem gekend, opdat hij gebieden zou, dat zijn zonen en zijn huis na hem de weg des Heren zouden bewaren door gerechtigheid en recht te doen." (1) Er moet geen zondig negeren zijn waar het kwaad weerstaan moet worden, geen zwak, onverstandig toegeven aan een bepaalde voorkeur, geen opgeven van overtuiging van plichten voor misplaatste genegenheid. Abraham moest niet alleen de juiste instructies geven, maar hij moest het gezag van goede en rechtvaardige regels handhaven. Kinderen moet niet worden toegestaan van de juiste paden af te dwalen, die in Gods Woord zijn aangegeven; afdwalen leidt tot gevaren die aan alle kanten dreigen. Vriendelijk maar krachtig moet onder gebed de hand worden gehouden aan het weerstaan van verkeerde wensen en neigingen.
De vader moet in zijn gezin de nadruk leggen op de sterkere deugden - vastberadenheid, trouw, eerlijkheid, geduld, moed, ijver en praktisch nut. En wat hij van zijn kinderen eist, moet hijzelf ook in praktijk brengen, want daarvoor illustreert hij deze eigenschappen in zijn mannelijk gedrag.
Maar, vaders, ontmoedig uw kinderen niet. Verenig gezag met genegenheid; vriendelijkheid en sympathie met strenge zelfbeheersing. Geef uw vrije tijd aan de kinderen; leer hen goed kennen; neem deel aan hun werk en hun sporten en win hun vertrouwen. Kweek vriendschap met hen aan, vooral met uw zoons. Op die wijze zult u een sterke invloed ten goede zijn.
l)e vader moet zijn aandeel leveren in het maken van zijn huis tot een gelukkig tehuis. Wat zijn zorgen en zakelijke moeilijkheden ook mogen zijn, hij moet niet toelaten dat zijn gezin er onder komt te lijden; hij moet zijn woning met een glimlach en prettige woorden bimienkomen.
In zekere zin is de vader de priester van het gezin, die morgen- en avondoffers brengt. Maar zijn vrouw en de kinderen moeten zich verenigen in gebed en in het zingen van lofliederen. Laat de vader, voordat hij naar zijn werk gaat, zijn kinderen om zich heen verzamelen en knielend voor God, hen opdragen aan de zorg van de hemelse Vader. Wanneer de zorgen van de dag voorbij zijn, is het goed dat het gezin zich weer vergadert en gebeden van dank opzendt met lofprijzing in erkemiing van de goddelijke zorg gedurende de dag.
Vaders en moeders, hoe druk uw werkdag ook bezet is, laat niet na uw gezin voor Gods altaar te vergaderen. Vraag om leiding en bescherming van heilige engelen in uw huis. Bedenk dat uw geliefden aan verzoekingen blootstaan. Dagelijkse hindernissen liggen op het pad van jong en oud. Zij die geduldig, liefdevol en opgewekt willen leven, moeten bidden. Alleen door voortdurende hulp van God te ontvangen, kimnen wij de overwinning over onszelf behalen.
Thuis moet een plaats zijn waar vrolijkheid, hoffelijkheid en liefde heersen; en waar deze deugden zijn, daar is ook geluk en vrede. Moeilijklieden mogen zich aandienen, maar dat is het lot van de mensheid. Houd door geduld, dankbaarheid en liefde de zonneschijn in uw hart, al zijn de dagen nog zo bewolkt. In zulke gezinnen verblijven Gods engelen.
Laat man en vrouw zoeken naar wat de ander gelukkig maakt, nooit te kort schietend in kleine hoffelijkheden en kleine vriendelijke daden, die het leven opvrolijken en glans geven. Tussen man en vrouw zou volmaakt vertrouwen moeten heersen. Samen zouden zij hun verantwoordelijkheden moeten overden- ken. Samen moeten zij voor het hoogste goed van hun kinderen werken. Nooit moeten zij in het bijzijn van de kinderen de plannen van de ander kritiseren of het oordeel van de ander in twijfel trekken. De vrouw moet ervoor waken het werk van haar man voor de kinderen niet zwaarder te maken. De man moet de handen van zijn vrouw steunen, haar wijze raad geven en liefdevolle aanmoediging.
Geen hindernissen van koelheid en terughoudendheid mogen toegelaten worden tussen ouders en kinderen. Ouders moeten hun kinderen goed leren kemien, en er naar streven hun smaak en geaardheid te begrijpen, hun gevoelens te doorgronden en het beste te maken van wat er in hun harten woont. Ouders, toon uw kinderen dat u ze liefliebt en alles wat in uw macht ligt wilt doen om hen gelukkig te maken. Als u dat doet zullen noodzakelijke beperkingen veel groter gewicht leggen in hun jonge geest. Leid uw kinderen met tederheid en meegevoel, in gedachten houdend dat "hun engelen in de hemelen voort- durend het aangezicht zien van Mijn Vader, die in de hemelen is." (2) Als u wenst dat de engelen het werk doen dat hun voor uw kinderen door God is opgedragen, werk dan met hen mee door uw aandeel te venichten.
Kinderen die groot gebracht zijn in de verstandige en liefdevolle leiding van een echt thuis, zullen geen verlangen hebben weg te dwalen op zoek naar pleziertjes en kameraden buitenshuis. Het kwade zal hen niet aantrekken. De geest die in huis heerst zal hun karakter vonnen; zij zullen gewoonten en beginselen vonnen die een sterke verdediging zullen zijn tegen verzoekingen wanneer zij de bescherming van thuis verlaten en hun plaats in de wereld zoeken.
Kinderen zowel als ouders hebben belangrijke verplichtingen in het gezin. Zij moeten leren dat zij deel zijn van het gezinsgebeuren. Zij worden gevoed, gekleed, bemind en ver- zorgd; en zij moeten op deze vele goede dingen reageren door hun deel te dragen in de lasten van het gezin, en zij moeten emaar streven alle mogelijk geluk te brengen in het gezin waar zij lid van zijn.
Kinderen komen er soms toe zich te ergeren aan beperkingen; maar in hun latere leven zullen zij hun ouders zegenen voor de trouwe en strikte waakzaamheid waannee zij beschennd en geleid werden tijdens hun jaren van onervarenheid.
Verwijzingen: l. Gen. 18:19. 2. Matth 18:l0.
|