08 De arts, een opvoeder
"De lippen van de wijze verspreiden kennis. "
De ware arts is een opvoeder. Hij erkent zijn verantwoorde-
lijkheid, niet alleen voor de zieken die onder zijn zorg staan,
maar ook voor de samenleving waarin hij zich bevindt. Hij is
een bewaker van lichamelijke zowel als morele gezondheid.
Het is zijn streven om niet alleen de juiste methoden te leren
voor de behandeling van zieken, maar ook om de juiste
lccfgewoonten aan te moedigen en kennis van de juiste principes
te verspreiden.
Behoefte aan Opvoeding in Gezondheidsbeginselen
Opvoeding in gezondheidsbeginselen is nu meer dan ooit
tevoren nodig: Niettegenstaande de geweldige voomitgang op
het gebied van welvaart en welzijn, zelfs op het gebied van de
gezondheid en de behandeling van ziekten, is de achteruitgang
in lichamelijke kracht en uithoudingsvermogen van het mensdom
alarmerend. Het vraagt dringend aandacht van allen die het
welzijn van de medemens ter harte gaat.
Onze gekunstelde beschaving werkt kwade zaken in de hand,
die een vemietigend effect hebben op gezonde beginselen.
Gewoonten en mode zijn in strijd met de natuur. De praktijken
die zij opleggen en de begeerten die zij aankweken, verminderen
gestadig lichamelijke zowel als verstandelijke kiachten en
leggen een ondraaglijke last op de mensheid. Omnatigheid en
misdaad, ziekte en ellende, zijn overal.
Velen overtreden de gezondheidswetten uit onwetendheid en
hebben aanwijzingen nodig. Maar de meesten weten beter
zij doen. Hen moet op het hart worden gedrukt hoe belangrijk
het is, hun kennis tot een levensgids te maken. De arts heelt
vele gelegenheden om kemiis omtrent de gezondheidsbeginselen
door te geven en om het belang aan te tonen van het in praktijk
brengen. Door juiste voorlichting kan hij veel doen ter verbetenng
van slechte gewoonten, die onnoemelijke schade veroorzaken.
Een Verkeerde Medische Filosofie
Een gewoonte, die de grondslag legt voorueen groot aantal
ziekten en nog kwalijker zaken, is het vrijelijk gebruiken van
gifiige ”geneesmiddelen”. Wanneer men ziek wordt, wil men
niet de moeite nemen om de oorzaak van zijn ziekte na te
Het voomaamste verlangen is zichzelf te bevnjden van pijn en
ongemakken. Zij nemen hun toevlucht tot patentmiddelen,
waarvan zij de samenstelling en uitwerking niet of nauwelijks
kennen, of zij wenden zich tot een arts voor een medicijn om
de gevolgen van verkeerde gewoonte tegen te gaan, maar zonder
de gedachte om verandermg te brengen ni hun ongezonde
gewoonten. Als geen onmiddellijke verlichting intreedt, wordt
een ander medicijn geprobeerd, en dan weer een ander. En zo
blijft het kwaad bestaan.
De mensen moet geleerd worden, dat zulke middelen geen
ziekten genezen. Het is waar dat ze soms directe verlichting
geven en de patiënt schijnt te herstellen als resultaat van het
gebruik ervan; dit komt doordat de natuur voldoende vitale
kracht heeft om het gift uit te scheiden en de factoren die de
ziekte veroorzaken te con'igeren. De gezondheid herstelt zich,
in weerwil van het middel. Maar in de meeste gevallen verandert
het middel slechts de vorm en de plaats van de ziekte. Dikwijls
schijnt het effect van het gif voor een tijd overwonnen te zijn,
maar de neerslag blijfi in het gestel en veroorzaakt in een latere
periode grote schade.
Door het gebruik van giftige ”geneesmiddelen” lopen veel
mensen levenslange ziekten op en vele levens gaan verloren,
die gered hadden kunnen worden bij de toepassing van natuurlijke
geneesmethoden. De giften die zich in zo vele zogenaamde
geneesmiddelen bevinden, zijn oorzaak van gewoonten en lusten,
die ziel en lichaam naar de ondergang voeren. Vele populaire
middelen, de zogenaamde patentmiddelen en soms zelfs de
medicijnen die de arts voorschrijft, spelen een rol bij het ontstaan
van de alcohol-, opium- of morfineverslaving, die zo°n vreselijke
vloek voor de maatschappij betekenen.
Herstellende Kracht van de Natuur, de Juiste Medische
Filosoñe
De enige hoop op verbetering ligt in het opvoeden van mensen
in de juiste beginselen. Laat artsen de mensen leren, dat
herstellende kracht niet in de geneesmiddelen, maar in de natuur
te vinden is. Ziekte is een poging van de natuur om het gestel
te bevrijden van toestanden die het gevolg zijn van het overtreden
van de wetten der gezondheid. In geval van ziekte moet de
oorzaak worden vastgesteld. Ongezonde omstandigheden moeten
veranderd worden en verkeerde gewoonten geconigeerd. Dan
moet de natuur geholpen worden in haar pogingen om veront-
reinigingen uit te scheiden en de juiste toestand in het gestel
weer te herstellen.
Natuurlijke Geneesmiddelen
Zuivere lucht, zonlicht, matigheid, rust, beweging, juiste
voeding, het gebruik van water, vertrouwen in goddelijke kracht
zijn de ware geneesmiddelen. Iedereen moet kermis hebben
van natuurlijke geneesmethoden en hoe die toe te passen. Het
is volstrekt noodzakelijk de principes te begrijpen inzake de
behandeling van zieken, zowel als een praktische training te
hebben, waardoor men in staat is deze kemris toe te passen.
Het gebruik van natuurlijke geneesmiddelen vereist een
bepaalde zorg en moeite, die velen niet bereid zijn te geven.
Het natuurlijke proces van genezing en opbouw gaat langzaam
en geleidelijk, en voor ongeduldige mensen lijkt het te langdurig.
Het afstand doen van schadelijke gewoonten vereist opoffering.
Maar tenslotte zal men zien dat de natuur, als zij niet gehinderd
wordt, haar werk wijs en goed doet. Degenen die volharden in
gehoorzaamheid aan haar wetten, zullen beloond worden met
gezondheid van lichaam en geest.
Het Instandhouden van de Gezondheid
Over het algemeen wordt te weinig aandacht geschonken aan
het instandhouden van de gezondheid. Het is veel beter ziekten
te voorkomen dan te weten, hoe men moet handelen in geval
van ziekte.
Het is de plicht van ieder mens, voor zijn bestwil en voor
de mensheid, zichzelf op de hoogte te stellen van de wetten
des levens en die gewetensvol te gehoorzamen. Een ieder moet
bekend zijn met het meest wonderbaarlijke van alle organismen,
het menselijk lichaam. Allen moeten de functies van de
verschillende organen begrijpen en de onderlinge samenhang
voor de gezonde werking van het geheel. Zij moeten de invloed
van de geest op het lichaam bestuderen, en van het lichaam op
de geest, en de wetten waardoor ze bestuurd worden.
De Training voor de Strijd des Levens
Wij kumien er niet genoeg aan herinnerd worden dat
gezondheid niet van het geluk afl1angt. Het is een gevolg van
gehoorzaamheid aan wetten. Dit wordt erkend door deelnemers
aan atletiekwedstrij den en kraehtproeven. Deze mensen houden
zich aan zorgvuldige voorbereidingen. Zij onderwerpen zich
aan grondige training en strenge tucht. Elke lichamelijke
gewoonte wordt zorgvuldig gereguleerd. Zij weten dat verzuim,
overdaad of zorgeloosheid, waardoor enig orgaan of lichaams-
funetie wordt verzwakt of belemmerd, verlies zou betekenen.
Van hoeveel meer belang is zo”n nauwgezetheid om succes
te hebben in de strijd des levens! Het zijn geen spiegelgevechten
waarin wij verwikkeld zijn. Wij voeren een strijd waarvan de
resultaten eeuwigheidswaarden hebben. Wij strijden tegen
onzichtbare vijanden. Boze engelen strijden om de heerschappij
over ieder mens. Wat de gezondheid schaadt vermindert niet
alleen lichamelijke kracht, maar leidt tot verzwakking van
geestelijke en morele krachten. Toegeeflijkheid aan iedere
ongezonde handeling maakt het moeilijker om onderscheid te
maken tussen goed en kwaad en dus moeilijker om het kwade
te weerstaan. Het verhoogt het gevaar van mislukking en
nederlaag.
"Zij, die in de renbaan lopen, lopen wel allen, doch slechts
een kan de prijs ontvangen." (l) In de strijd waarin wij verwikkeld
zij n, kunnen allen winnen, die zich strikt houden aan gehoorzaam-
heid aan de juiste beginselen. De uitvoering van deze principes
in de kleine dingen van het leven wordt te dikwijls als
onbelangrijk gezien, een te geringe kwestie om aandacht aan
te besteden. Maar ten aanzien van wat op het spel staat, is niets
waarmee we te maken hebben, te klein. Iedere handeling legt
zijn gewicht in de schaal van ”s levens overwirming of ondergang.
De Schrift adviseert ons: "Loopt dan zó, dat gij die behaalt."
(2)
Bij onze eerste voorouders resulteerde omnatig verlangen in
het verlies van Eden. Matigheid in alle dingen heefi meer te
doen met ons herstel tot het niveau van Eden dan men beseft.
Wijzend op de zelfverlooehening van de deehremers aan de
oude Griekse spelen, schrijft de apostel Paulus: "En al wie aan
de wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles; zij om een
ve rgankelijke erekrans te verknj gen, wij om een onvergankelijke.
lk loop dan ook niet maar in den blinde en ik ben geen
vuistvechter, die zo maar in de lucht slaat! Neen, ik tuehtig
mijn lichaam en houd het in bedwang, om niet, na anderen
gepredikt te hebben, wellicht zelf afgewezen te worden." (3)
Grondslag tot Verbetering
De voortgang van de hervorming hangt af van een duidelijke
herkenning van fundamentele waarheden. Terwijl aan de ene
kant gevaar loert in enige filosofie of een harde, koude orthodoxie
te vervallen, bestaat aan de andere kant groot gevaar voor een
zorgeloos liberalisme. De grondslag van alle blijvende hervor-
ming is de wet van God. Wij moeten in duidelijke vaste lijnen
aantonen, hoe nodig het is deze wet te gehoorzamen. De
beginselen daarvan moeten aan de mensen worden voorgehou-
den. Zij zijn even eeuwig en onveranderlijk als God zelf. Eén
van de jammerlijkste effecten van de eerste zonde was het feit
dat de mens de macht over zichzelf verloor. Alleen als deze
macht wordt herwonnen, kan er werkelijke vooruitgang zijn.
Het lichaam is het enige middel, waardoor de geest en de
ziel zich kunnen ontwikkelen voor de vorming van het karakter.
Vandaar dat de vijand van zielen zijn verleidingen richt op de
verzwakking en ontluistering van de lichamelijke krachten. Zijn
succes op dit betekent de overgave van het gehele wezen aan
het kwaad. De neigingen van onze lichamelijke natuur zullen
zeker dood en verderf teweegbrengen, tenzij zij onder de
beheersing van een hogere macht staan.
Het lichaam moet onder discipline worden gebracht. De hogere
vermogens van ons wezen moeten heersen. De hartstoehten
moeten door de wil in toom worden gehouden, die op zijn beurt
onder Gods controle moet staan. De koninklijke macht van de
rede, geheiligd door goddelijke genade, moet de scepter zwaaien
in ons leven.
Gods eisen moeten in het geweten gegrift staan. Mannen en
vrouwen moeten opgewekt worden tot de plicht van zelfbeheer-
sing, de noodzaak van reinheid, bevrijding van iedere overmatige
eetlust en bezoedelende gewoonte. Hen moet worden ingeprent
dat al hun vem1ogens van lichaam en geest een gave van God
zijn en in de best mogelijke conditie voor Zijn dienst bewaard
moet blijven.
In dat oude ritueel, dat het evangelie symbolisch voorstelde,
mocht geen geschonden offer naar Gods altaar worden gebracht.
Het offer, dat Christus verzirmebeelde, moest onberispelijk zijn.
Het woord van God wijst hiemaar als een illustratie van wat
Zijn kinderen moeten zijn, "een levend offer", "hei1ig en zonder
vlek of rimpel," "Gode welbehaaglijk." (4)
Behoefte aan Goddelijke Macht
Los van goddelijke kracht kan geen ware hervonning tot
stand komen. Menselijke barrières tegen natuurlijke en gecul-
tiveerde neigingen zijn slechts zandzakken tegen een watervloed.
Pas als het leven van Christus een bezielende kracht in ons
wordt, kunnen wij de verleidingen, die ons van binnen uit en
van buiten af aanvallen weerstaan.
Christus kwam naar deze wereld en leefde naar Gods wet,
opdat de mens de natuurlijke neigingen, die de ziel verderven,
volmaakt meester zou worden. De Heelmeester van ziel en
lichaam geeft overwinning over alle strijdende begeerten. Hij
heefl alle voorzieningen getroffen, opdat de mens een volmaakt
karakter zou bezitten.
Wanneer iemand zich aan Christus overgeeft, wordt de geest
onder controle van de wet gebracht; maar het is de koninklijke
wet, die vrijheid brengt aan iedere gevangene. Door één met
Christus te worden, wordt de mens vrij. Onderwerping aan de
wil van Christus betekent herstel tot het volmaakte menszijn.
Gehoorzaamheid aan God is vrijheid van slavemij der zonde,
bevrijding van menselijke hartstoehten en impulsen. De mens
kan overwinnaar zijn over zichzelf, over zijn eigen neigingen,
overwinnaar over overheden en machten, en de wereldbeheersers
dezer duistemis," en over de "boze geesten in hemelse gewesten."
(5)
Lessen voor het Gezin
Nergens is zulk ondenicht als dit meer nodig en nergens zal
het groter resultaat afwerpen dan in het gezin. Ouders hebben
te maken met de werkelijke grondslag van gewoonte en karakter.
De hervonningsbeweging moet begimren met het tonen, dat de
wet van God invloed heeft op de lichamelijke en zedelijke
gezondheid. Toon aan, dat gehoorzaamheid aan Gods woord
onze enige garantie is tegen het kwaad dat de wereld naar de
afgrond voert. Wijs de ouders op de verantwoordelijkheid die
zij tegenover zichzelf en hun kinderen hebben. Zij geven hun
kinderen een voorbeeld, van gehoorzaamheid of van overtreding.
Door hun voorbeeld en onderricht wordt het lof van hun huisgezin
bepaald. De kinderen zullen zijn, wat de ouders van hen maken.
Indien ouders ertoe gebracht konden worden het resultaat van
him handelwijze na te gaan en konden zien, hoe zij door hun
voorbeeld en onderricht de macht van zonde of de macht van
gerechtigheid bestendigen of versterken, zou er zeker verandering
aangebracht worden. Velen zouden zich afkeren van tradities
en gewoonten, en de goddelijke beginselen van het leven
accepteren.
De Macht van het Voorbeeld
De huisarts die thuis de zieken behandelt en aan het bed van
patiënten waakt, hun lijden verlicht, hen van de rand van het
graf terugbrengt, hoop spreekt tot sten/enden, wint hun vertrou-
wen en genegenheid, wat slechts weinigen vergund is. Zelfs de
predikant wordt zulke mogelijkheden of zo°n verreikende invloed
niet geboden.
Zowel het voorbeeld van de arts als zijn instructies zouden
een positieve kracht ten goede moeten zijn. De
gezondheidshervorming roept om mannen en vrouwen wier
leven een praktisch voorbeeld is van zelfbeheersing. Het is de
uitvoering van de beginselen die wij ons hebben ingeprent, die
de waarde bepaalt. De wereld heeft een praktisch demonstratie
nodig van wat de genade Gods kan doen voor menselijke wezens
in het herstel van hun verloren koningschap, door hen de
heerschappij terug te geven. Er is niets dat de wereld zo nodig
heelt als kemris van de reddende macht van het evangelie,
geopenbaard in het leven van op Christus gelijkende mensen.
De arts wordt voortdurend in contact gebracht met personen,
die de kracht en bemoediging van een juist voorbeeld nodig
hebben. Velen zijn moreel heel zwak. Zij hebben gebrek aan
zellbeheersing en laten zich gemakkelijk verleiden. De arts kan
deze zielen alleen helpen als hij in zijn eigen leven een kracht
:uur beginselen toont, die hem in staat stelt over iedere schadelijke
gewoonte en onreine lust te zegevieren. In zijn leven moet de
werking van een goddelijke macht zichtbaar zijn. Als hij hierin
te kort schiet, zal zijn invloed, hoe krachtig en overredend zijn
woorden ook mogen zijn, ten kwade leiden.
Velen die door hun eigen verkeerde gewoonten morele
wrakken zijn geworden, zoeken medisch advies en behandeling.
li j zijn gekneusd, zwak en gewond, en voelen hun dwaasheid
en onvermogen om te overwinnen. Zulke personen zouden niets
in hun omgeving moeten hebben dat hun aanmoedigt tot
voortzetting van de gedachten en gevoelens, die hun hebben
gemaakt tot wat ze zijn. Zij dienen in een sfeer van reinheid,
van hoge, edele gedachten te vertoeven. Wat een vreselijke
verantwoording, wanneer diegenen, die deze "zieken" een goed
voorbeeld zouden moeten geven, zelf slaaf geworden zijn van
schadelijke gewoonten, wier invloed aan de verleiding een extra
kracht verleent!
Arts en de Geheelonthouding
Velen komen onder doktersbehandeling daar zij bezig zijn
hun lichaam en ziel te ruïneren door het gebruik van tabak en
sterke drank. De arts die trouw is aan zijn verantwoordelijkheid,
moet deze patiënten erop wijzen wat de oorzaak van hun lijden
is. Maar als hij zelf een tabak- of alcoholgebruiker is, welk
gewicht hebben zijn woorden dan? Zal hij met de kennis van
zijn zwakheid niet aarzelen om de pestbuil in het leven van de
patiënt aan te wijzen? Daar hij deze dingen zelf gebruikt, hoe
kan hij dan de jeugd overtuigen van de schadelijke effecten
ervan?
Hoe kan een arts in de samenleving staan als een voorbeeld
van reinheid en zelfbeheersing, hoe kan hij een succesvol werker
in de geheelonthouding zijn, als hij zelf verslaafd is aan een
slechte gewoonte? Hoe kan hij aan het ziekbed of sterfbed
aanvaardbaar zijn dienst verrichten, als zijn eigen adem afstotelijk
is door de stank van sterke drank of tabak?
Terwijl hij bezig is zijn zenuwgestel te verstoren en zijn
hersenen te benevelen door het gebruik van bedwelmende
middelen, hoe kan hij dan aan het vertrouwen beantwoorden
dat in hem gesteld wordt als bekwaam arts? Hoe onmogelijk
is het hem snel te onderscheiden of met precisie een handeling
uit te voeren!
Als hij de wetten die zijn eigen wezen beheersen met m acht
neemt, als hij zelfzuchtige bevrediging verkiest boven zuiverheid
van geest en lichaam, verklaart hij zichzelf daardoor niet
ongeschikt om de verantwoording voor mensenlevens te worden
toevertrouwd?
Ontmoediging in zijn Werk
Hoe bekwaam en trouw een arts ook mag zijn, er is in zijn
ervaring duidelijk veel ontmoediging en tegenslag. Dikwijls
gebeurt het dat hij in zijn werk niet bereikt, wat hij graag had
willen bereiken. Ofschoon de patiënten herstellen, kan het zijn
dat dit hen of de wereld niet werkelijk tot zegen is. Velen
genezen om weer opnieuw in onmatigheden te vervallen, die
ziekte uitlokten. Met hetzelfde verlangen als voorheen storten
zij zich weer in de kringloop van omnatigheid en dwaasheid.
Het werk door de arts aan hen besteed lijkt vergeefse moeite.
Christus had dezelfde ervaring, toch staakte Hij zijn pogingen
niet voor één lijdende ziel. Van de tien melaatsen die gereinigd
werden, stelde slechts één de gave op prijs, en hij was een
vreemdeling en Samaritaan. Ter wille van die ene genas Christus
alle tien. Als de arts geen groter succes ervaart dan de Verlosser,
laat hem dan een les van de Grote Heehneester leren. Van
Christus staat geschreven: "Hij zal niet ontmoedigd worden,
om Zijn moeitevol lijden zal Hij het zien tot verzadiging toe."
(6)
Als er slechts één ziel het evangelie van Zijn genade
geaccepteerd zou hebben, zou Christus, om die ene ziel te
redden, zijn leven van arbeid en vemedering en Zijn schandelijke
dood gekozen hebben. Als wij door onze pogingen één menselijk
wezen hebben helpen verlichten en veredelen, geschikt om in
de hoven des Heren te verschijnen, hebben wij dan geen reden
tot blijdschap?
Persoonlijke Behoeften en Gevaren
De plichten van een arts zijn inspannend, zwaar en vermoeiend.
Teneinde deze succesvol ten uitvoer te brengen, moet de arts
een sterk gestel hebben en een blakende gezondheid genieten.
Een man die zwak of ziekelijk is, kan het vennoeiende werk,
dat met de artsenroeping gepaard gaat, niet volhouden. Iemand
zonder vohnaakte zelfbeheersing is niet geschikt allerlei soorten
ziekten te behandelen.
Dikwijls van slaap verstoken, vaak gedwongen maaltijden
over te slaan, in grote mate verstoken van sociale omgang en
godsdienstige voorrechten, schijnt het leven van een arts onder
een voortdurende schaduw te liggen. De ellende die hij
meemaakt, de afliankelijke stervelingen die naar hulp verlangen,
zijn contacten met ontaarde mensen, veroorzaken hartenleed en
vemietigen welhaast het vertrouwen in de mensheid.
In de strijd tegen ziekte en dood wordt het arbeidsvermogen
tot het uiterste op de proef gesteld. Als reactie op deze vreselijke
spanning komen geest- en wilskracht onder zware druk te staan.
Dan hebben verzoekirigen de grootste kracht. Meer dan mensen
in andere beroepen heeft de arts behoefte aan zelfbeheersing,
reinheid van geest en een geloof dat zich vastklampt aan de
hemel. Ter wille van anderen en voor zijn eigen zaak kan hij
zich niet veroorloven de natuurwetten te veronachtzamen.
Roekeloosheid in lichamelijke gewoonten nijgen naar roeke-
loosheid in moraal.
De Enige Toevlucht
De enige veiligheid van de arts is, onder alle omstandigheden
uit principe te handelen, versterkt en veredeld door doelbewust-
heid, die slechts in God gevonden wordt. Hij moet morele
kracht putten uit de uitmuntende eigenschappen van Gods
karakter. Elke dag, ieder uur, elk moment, moet hij leven voor
het aangezicht van de onzichtbare wereld. Zoals voor Mozes,
zou voor hem voortdurend van toepassing moeten zijn: "als
ziende de Onzienlijke."
Gerechtigheid woitelt in godsvmcht. Geen mens kan voor
zijn medemens steevast een puur, krachtig leven handhaven,
tenzij zijn leven met Christus geborgen is in God. Hoe groter
de activiteit onder de mensen, hoe inniger het hart in contact
moet zijn met de hemel.
Hoe dringender zijn plichten en hoe groter zijn verantwoorde-
lijkheden, hoe groter de behoefte van de arts aan goddelijke
kracht. Tijd moet worden vrijgemaakt van tijdelijke zaken om
te mediteren over eeuwige dingen. Hij moet een opdringende
wereld weerstaan, die zo”n druk op hem zou leggen, dat hij
gescheiden wordt van de bron van kracht. Meer dan andere
mensen zou hij door gebed en studie van de Schrifi zichzelf
onder het beschennende schild van God moeten plaatsen. Hij
moet van uur tot uur in contact zijn en in bewuste gemeenschap
leven met de beginselen der waarheid, gerechtigheid en genade,
die Gods eigenschappen in de ziel openbaren.
Juist in die mate waarin het woord van God ontvangen en
gehoorzaamd wordt, zal het zijn invloed uitoefenen op de
motivatie en het karakter. Het zal elke gedachte reinigen en elk
verlangen reguleren. Zij die zich met Gods woord vertrouwd
maken, zullen zich als mannen gedragen en sterk zijn. Zij zullen
uitstijgen boven alle slechte dingen tot in een atmosfeer, die
vrij is van elke verontreiniging.
Wanneer de mens in gemeenschap met God leeft, zal hij door
die standvastigheid, die Jozef en Daniël kemnerkte te midden
van het verderf van de heidense hoven, een vlekkeloos rein
leven tot het zijne maken. Zijn karakterkleed zal smetteloos
zijn. In zijn leven zal het licht van Christus ongehinderd schijnen.
De Lichtende Morgenster zal standvastig boven hem schijnen
in onveranderlijke heerlijkheid.
Zo°n leven zal een kracht zijn in de samenleving. Het zal
een slagboom zijn tegen het kwaad, een toevlucht voor
verzochten, een gids voor hen, die te midden van moeilijkheden
en ontmoedigingen het rechte pad zoeken.
Verwijzingen:
1. 1 Cor. 9:2 3. 1 Cor. 9:25-27. 5. Ef. 6:12.
2. 1 Cor. 9;24 4. Rom. 12:1; Ef. 5:27. 6. Jes. 42:4; 53:11.
(C) 2020 - Alle rechten voorbehouden