De huiselijke opvoeding

De werkkring van een moeder is zeer belangrijk. Terwijl reeds huiselijke zorgen en zware plichten aan de moeder zijn opgelegd, moet zij ook invloed uitoefenen, die voor de familie tot zegen is. Aan de aan haar zorg toevertrouwde kinderen heeft iedere moeder voor de Hemelse Vader een heilige plicht te vervullen. Het is haar voorrecht door de genade van Christus, hun karakters naar het goddelijke voorbeeld te vormen en de kleinen zó op te voeden, dat zij zich tot God aangetrokken voelen. Wij zouden de ellende die nu in zo veel huisgezinnen heerst niet zien als de moeders hun verantwoordelijkheid steeds gevoeld en het als hun eerste plicht en voornaamste zending beschouwd hadden, hun kinderen voor de plichten van dit en de heerlijkheid van het toekomstige, onvergankelijk leven op te voeden. De moeder moet voortdurend in haar eigen leven voorgaan, opdat zij haar kinderen steeds meer tot volkomenheid kan brengen. Maar de duivel smeedt steeds plannen, om de zielen van de ouders en van de kinderen te binden. De moeders worden van hun huiselijke plichten en de zorgvuldige opvoeding van de kleinen teruggehouden om zichzelf en de wereld te dienen. IJdelheid, mode en nietigheden houden hun gedachten bezig en de lichamelijke en zedelijke ontwikkeling en opvoeding van de dierbare kinderen wordt veronachtzaamd.

Als een moeder de mode en de gebruiken van de wereld naloopt, wordt zij onbekwaam, om haar plichten waarvoor zij verantwoordelijk is, te doen. Wanneer de mode haar in haar macht houdt, zal ze minder inspanning kunnen doorstaan en het leven wordt haar in plaats van tot zegen, tot last. Haar lichamelijke zwakheid zal haar nopen, de waarde van de zich voordoende gelegenheden gering te schatten en het gezin zal van de zegen van haar gebeden en leringen beroofd worden. Wanneer de moeders de kostelijke voorrechten, die God hen geschonken heeft, op prijs stelden, dan konden zij niet zo gemakkelijk van hun heilige plichten afgehouden worden en zich aan de nietige zaken van deze wereld overgeven.
Het werk van de moeder begint met de tedere zuigeling in haar armen. Ik heb reeds menigmaal opgemerkt, dat de peuters, wanneer ze hun wil niet door kunnen zetten, zich draaien en wenden en schreeuwen. Juist dan is het tijd, de boze geest paal en perk te stellen. De vijand beproeft op alle mogelijke manieren om de gemoederen van onze kinderen te beheersen, maar moeten wij toestaan, dat hij uit hen maakt wat hem goed dunkt? De peuters kunnen niet onderscheiden door welke geest zij beheerst worden en daarom is het de plicht van de ouders, voor hen te oordelen en verstandig te handelen. Hun gewoonten moeten zorgvuldig worden bewaakt. Verkeerde neigingen moeten onderdrukt en de zin voor orde en regel ingeprent worden. Het kind moet in alles tot zelfbeheersing aangespoord worden.

Orde moet de regel bij alle gewoonten van de kinderen zijn. De moeders begaan een grote fout, wanneer zij hun kinderen veroorlo¬ven, tussen de maaltijden iets te gebruiken. De maag geraakt door deze verkeerde gewoonte in abnormale toestand en de grond voor later lijden wordt gelegd. De kinderen zijn dikwijls zo verdrietig, omdat ze ongezonde voeding hebben gekregen, dat nog onverteerd in de maag ligt. Maar de moeder gelooft geen tijd er aan te kunnen besteden, om over de juiste oorzaak na te denken, en haar onver¬standige handeling te veranderen. Ook vinden zij geen tijd, het ongeduldig schreeuwen van de kleintjes te stillen. Zij geven de kleine “lijdende” een stuk koek of iets dergelijks, om hen stil te houden, maar dit vergroot het kwaad nog meer. Andere moeders, druk in hun huiswerk, worden driftig en nog meer geprikkeld dan de kinderen, en door schelden en slaan willen zij de kinderen schrik aanjagen en zo tot zwijgen brengen.

Veel moeders klagen over de zwakke gezondheid van hun kinderen en vragen de dokter om raad, maar wanneer zij slechts een beetje verstand wilden gebruiken, zouden zij weldra inzien, dat de ziekte door verkeerd voedsel is veroorzaakt. Wij leven in een tijd van overdaad en de gewoonten van de jeugd, zelfs van vrome ouders, staan in grove tegenstelling met de natuurwetten. Ik zat eens in Amerika met veel kinderen beneden twaalf jaar aan tafel. Er werden vele vleesgerechten opgebracht en toen vroeg een teer, zenuwachtig meisje nog om zure augurken. Men gaf haar een gerecht, een zogenaamd “Allerlei”, zure augurken enz. met mosterd en scherpe kruiden, waarvan zij ook rijkelijk nam. Het kind stond wegens haar zenuwachtigheid en opvliegend temperament bekend en juist deze gekruide spijzen dienden om zulk een toestand in het leven te roepen. De oudste zoon geloofde geen maaltijd zonder vlees te kunnen gebruiken en was zeer ontevreden en zelfs veront-waardigd, wanneer dit voor hem niet was bereid. De moeder had zijn smaak bevredigd, tot zij tenslotte slechts de slaaf van zijn eigenzinnigheid was. Hij had geen bezigheid en daarom bracht hij bepaald zijn gehele tijd door met het lezen van onnutte en zelfs nadelige lectuur. Hij klaagde voortdurend over hoofdpijn en eenvoudig voedsel smaakte hem niet.

Ouders moeten hun kinderen bezighouden. Ledigheid is des duivels oorkussen. Lichamelijke arbeid, die de spieren uitrekt, verwekt eetlust voor eenvoudig, gezond voedsel en wie in zijn jeugd flink moet werken, zal nooit de tafel morrend verlaten, wanneer vlees en dergelijke lekkernijen ontbreken, om zijn eetlust te prikkelen.
Jezus, de Zoon van God, gaf aan de jeugd een voorbeeld, toen Hij als timmerman met de handen werkte. Zij, die het beneden hun waarde achten, zich aan de plichten van het dagelijks leven te onderwerpen, moeten steeds bedenken, dat Jezus Zijn ouders onderdanig was en dat Hij er het Zijne toe deed, om Zijn familie te onderhouden. Er kwamen slechts zeer weinig lekkernijen op de tafel van Jozef en Maria, want zij behoorden tot de armen en geringen.

De ouders moeten hun kinderen in het besteden van geld een goed voorbeeld geven. Zodra sommige personen geld in handen krijgen, geven zij het voor lekkernijen of onnutte sieraden en versierselen uit, en wanneer hun geld verdwijnt, ontbreekt het hen aan het hoogstnodige. Wanneer zij grote inkomsten hebben, gebruiken zij iedere gulden; zijn deze echter klein, dan zijn zij niet toereikend voor hun verkwistende gewoonten en ze moeten het nodige lenen. Zij lenen op alle mogelijke manieren, om het zich ingebeelde noodzakelijke te verkrijgen. Zij worden oneerlijk en leugenachtig en het in de hemelse boeken over hen geschreven bericht, zal hun in de dag des oordeels beschamen. De `ogenlust’ moet bevredigd, de genotzucht gestild worden, en zij blijven door hun onbedachtzame gewoonten arm, terwijl zij anders met hun middelen hadden kunnen uitkomen. Verkwisting is een zonde, waartoe de jeugd zeer geneigd is. Zij veracht de spaarzaamheid uit vrees, dat ze gierig en vrekkig genoemd zal worden. Wat zal eens Jezus, de Koning des Hemels, die hun een zo heerlijk voorbeeld in vlijt en spaarzaamheid gegeven heeft, tot hen zeggen?
Wij kunnen hier niet op bijzonderheden ingaan, om aan te tonen, hoe spaarzaamheid overal kan beoefend worden. Diegenen, die zich geheel aan de Here hebben overgegeven en Zijn woord als hun richtsnoer aannemen, zullen weten, hoe ze alle plichten van het leven te vervullen hebben.

Zij zullen van Jezus, die zachtmoedig en nederig van hart was, leren, en als zij zich in de nederigheid van Christus oefenen, luisteren zij niet naar de talloze verzoekingen. Zij zullen zich niet met gedachten bezighouden, om hun eetlust of verkeerde harts-tochten te bevredigen, terwijl er zovelen zijn, die de honger niet uit hun huis kunnen houden. Het vele geld, dat dagelijks voor onnutte dingen uitgegeven wordt met de gedachte: “Het zijn maar een paar centen”, schijnt wel weinig te zijn. Vermeerdert men echter dit kleine bedrag naar het getal der dagen van het jaar, zo groeit de som met ieder jaar en bereikt het bijna een ongelooflijke hoogte.

De Here heeft de slechte gevolgen van verkwistende gewoonten aangetoond opdat de ouders zich daardoor mogen laten aansporen, om de kinderen strenge spaarzaamheid in te prenten. Hun moet geleerd worden dat het geld dat voor onnutte dingen uitgegeven wordt, zijn doel mist. Wie in het kleine ontrouw is, zal ook in het grote ontrouw zijn. Wanneer de mensen met de aardse goederen ontrouw omgaan, kunnen hun de hemelse rijkdommen niet toevertrouwd worden. Waak over de eetlust, leer uw kinderen zowel door voorbeeld als door voorschrift, een eenvoudige kost te gebruiken. Leer ze vlijtig te zijn, en niet alleen bezig, maar druk met nuttige arbeid. Tracht de fijnere gevoelens op te wekken. Laat ze weten, dat God van de prilste jeugd af aanspraak op hen heeft. Zegt hen, dat ze overal zedelijke verdorvenheid zullen aantreffen en het daarom nodig is zich met lichaam en ziel aan de Here over te geven, want in Hem zullen zij de kracht vinden om iedere verzoeking te weerstaan. Leer hen, dat ze niet geschapen zijn om zichzelf te bevredigen, maar dat God hen tot een edeler doel wil gebruiken. Wijs hen, als de verzoeking het eigen Ik te bevredigen tot hen nadert en de satan probeert hun ogen van God af te trekken, op Jezus met de bede: “Here help mij, opdat ik niet bezwijke”. Dan zullen de engelen als antwoord op hun gebed zich om hen scharen en zo op het juiste pad brengen.

Christus bad voor zijn discipelen, dat God hen niet uit de wereld weg zou nemen, maar hen voor het kwaad bewaren zou, opdat zij niet in de verzoeking zouden vallen, die zij overal zouden tegenkomen. Dit moet het gebed van alle vaders en moeders zijn. Maar moeten zij de Here voor hun kinderen alleen bidden en het dan aan hen zelf overlaten, naar goeddunken te handelen? Moeten zij de smaak van de kinderen zo rijkelijk bevredigen, dat die hen tenslotte overheerst en dan ook nog verwachten de kinderen daarvan terug te houden? - Zeker niet! Matigheid en zelfbeheersing moeten de kinderen reeds in de wieg worden ingeprent. De grote verantwoordelijkheid voor dit werk rust op de moeder. De tederste aardse band is die tussen moeder en kind. Het kind wordt tengevolge van die vaste tedere band tussen hem en de moeder veel eerder van haar leven en voorbeeld doordrongen, dan van dat van de vader. Daarom is de verantwoorde¬lijkheid van de moeder een zeer grote en de vader moet haar daarin steeds behulpzaam zijn.

Geluk en gezondheid
blz. t/m 44 (van 95 blz.)
[<< Vorige] [Volgende >>]
De huiselijke opvoeding
Onmatigheid in eten en drinken, onmatigheid bij het werken, ja, in alle zaken vindt men het. Wie grote haast maakt, om een bepaald werk in een bepaalde tijd te volbrengen en voortdraaft, wanneer hij moet rusten, wint niets. Hij leeft van geleende krachten. Hij verbruikt de levenskrachten, die hij voor de toekomst nodig heeft. En wanneer de zo onbedachtzaam verbruikte tijd later nodig is, ontbreekt het hem en hij kan het verlangde niet verkrijgen. De kracht van het lichaam is verbruikt en daarmee de geestelijke kracht. Hij ondervindt dat hij te kort komt, maar weet niet waardoor. Hij wordt zelf zwak en hulpbehoevend want zijn lichamelijke krachten zijn verbruikt. Een ieder, die de natuurwetten ongehoorzaam is, moet daardoor min of meer lijden. God heeft ons lichaam zo geschapen, dat wij de, in verschillende tijdperken van ons leven, nodig zijnde kracht bezitten. Wanneer wij deze kracht door voortdurende overspanning onbedachtzaam verbruiken zullen wij er eens voor moeten boeten. Wij worden ongeschikt voor onze plicht, zelfs al wordt ons leven daardoor niet geheel te gronde gericht. De dagtaak moet zich in de regel niet tot in de late avond uitstrekken. Wanneer men de daguren goed besteed heeft, is de late arbeid een extra inspanning en de buitengewoon ingespannen lichamen zullen daardoor lijden. Wie zo doet, zal veel meer verliezen dan hij wint; want zijn levenskrachten zijn opgebruikt en zijn laat werken berust slechts op zenuwachtige opwinding. Hij bemerkt de schade misschien in het begin volstrekt niet, maar hij ondergraaft zeker zijn gezondheid.

De ouders moeten de avonden aan hun gezin wijden. Zij moeten de zorgen en problemen van de dag ter zijde leggen. De man en vader zal daarbij veel winnen, wanneer hij het zich tot regel maakt het geluk van zijn familie niet te verstoren, door zijn problemen op het werk mee naar huis te nemen en daardoor verdrietig en bezorgd te schijnen. Hij mag de raad van zijn vrouw in lastige zaken inwinnen en zij kunnen in hun zorgen door ernstig gebed bij God om wijsheid, verlichting bidden. Het zich voortdurend bezig houden met aangelegenheden die zaken betreffen, zal de gezondheid van lichaam en gemoed vernielen. De avonden moeten zo gelukkig als mogelijk is doorgebracht worden. Het huis moet de plaats zijn, waar blijmoedigheid, welwillendheid en liefde heerst. Hierdoor wordt het voor de kinderen aantrekkelijk. Wanneer de ouders voortdurend bezorgd, overprikkeld en uit hun humeur zijn, zullen de kinderen ook van dezelfde geest van ontevredenheid doordrongen worden, en het thuis wordt de ellendigste plaats ter wereld. De kinderen vinden dan meer genoegen onder vreemden, in slechte gezelschappen of op straat. Dit alles kon gemakkelijk voorkomen worden, wanneer in alle dingen matigheid en geduld geoefend werd. Wanneer ieder lid van de familie zich op de zelfbeheersing wilde toeleggen, dan was het huis bijna een werkelijk paradijs. Maakt uw woningen zo gezellig als mogelijk, zodat de kinderen het thuis zijn voor het beste op aarde houden. Omring ze met zulke invloeden, dat ze geen vertier op straat wensen te zoeken en aan de gelegenheden tot losbandigheid slechts met afschuw denken. Wanneer het familieleven zo is als het zijn moet, dan zullen de daar gekweekte gewoonten een sterke beschutting zijn tegen de verzoeking, wanneer de jeugd eenmaal het ouderlijk huis verlaat, om in de wereld te treden.

Richten wij onze huizen in ten goede of wel ten kwade voor ons gezin? Bereiden wij voor onze kinderen zonnige, aangename ruimten of sluiten wij ze in donkere kamers op en gebruiken wij de eerste voor vreemden, wiens geluk van ons niet afhankelijk is? Wij kunnen geen edeler werk doen en de samenleving geen grotere weldaad bewijzen, dan door onze kinderen een zorgvuldige opvoeding te geven, terwijl wij hen door voorschrift en voorbeeld de juiste grondregel inprenten, dat reinheid in de omgang en oprechtheid in het handelen hun het beste bekwaam maakt, om het hunne op de wereld te verrichten.

Onze gekunstelde gewoonten beroven ons menige zegening en vele vreugden en maken ons voor het nuttige onbekwaam. Naar de mode te leven is een zwaar en ondankbaar werk. Hoe dikwijls offert men tijd, geld en gezondheid op, stelt het geduld op een zware proef en verliest de zelfbeheersing, slechts om de schijn. Wanneer de ouders aan de eenvoud vasthielden en geen uitgaven voor de bevrediging van hun ijdelheid maakten, de mode niet volgden, hun onafhankelijkheid tegenover het goede bewaarden en zich niet van diegenen, die Christus wel belijden, maar weigeren het kruis der zelfverloochening op zich te nemen, mee lieten voeren, dan konden zij door hun voorbeeld hun kinderen een onbetaalbare opvoeding geven. Uit de kinderen worden dan mannen en vrouwen met zedelijke waarde gekweekt, die moedig voor het recht zullen strijden, zelfs wanneer het in strijd is met de heersende mode en algemene mening.

Het gedrag, de levensmanier van de ouders zal in het latere leven van de kinderen zich openbaren. Wanneer zij hun tijd en geld voor uiterlijke pracht en tot bevrediging van een bedorven eetlust gebruiken, voeden zij de ijdelheid, de zelfzucht en de boze wellusten in hun kinderen. Veel moeders klagen over hun vele zorgen en arbeid, dat zij niet eens tijd hebben, hun kleinen geduldig te onderrichten en ze in hun ontgoocheling en zorg te troosten. Jonge harten verlangen naar medelijden en liefde en, wanneer ze deze niet van hun ouders ontvangen, zullen zij die bij anderen zoeken, hetgeen hun gemoed en hun zeden kan schaden. Reeds menigmaal heb ik gehoord dat moeders hun kinderen ergens een klein onschuldig genoegen ontzegd hebben, om de eenvoudige reden, dat ze daaraan noch tijd noch gedachten wilden wijden. Daarbij zijn echter hun vingers en hun vermoeide ogen druk met onnutte pronk bezig, waardoor ze de ijdelheid en verkwisting in hun kinderen voeden. Zoals de twijg gebogen wordt, zo wordt de stam. Wanneer nu de kinderen tot mannen en vrouwen opgroeien, openbaren zich de vruchten van deze leer in hoogmoed en zedelijke waardeloosheid. De ouders klagen over de fouten van de kinderen, maar zijn blind voor de waarheid dat zij slechts dat oogsten, wat zij gezaaid hebben.

Gij ouders, die christenen wilt zijn, neemt uw kruis op u. Bedenk in alle nuchterheid de heilige plichten, die op u rusten. Neem Gods woord tot richtsnoer en volg de mode van de wereld, de lust van de ogen en de grootsheid van het leven niet na. Het toekomstige geluk van uw familie en het welzijn van de menselijke maatschappij hangt hoofdzakelijk van de lichamelijke en zedelijke opvoeding af, die u uw kinderen in hun eerste levensjaren geeft. Is de levenswijze van het kind in alle opzichten eenvoudig, hun kleding netjes, zonder enige franje, dan zal de moeder ook tijd vinden haar kinderen vreugde te bereiden en ze te leren, uit liefde te gehoorzamen.

Zodra de kinderen het begrijpen kunnen, moeten de ouders hun het grote boek der natuur voorleggen. Deze leringen door de omge-ving aanschouwelijk gemaakt, zullen zij niet zo spoedig vergeten. Bijzondere moeite moet men dááraan besteden, het hart van de kleinen voor de zaaier gereed te maken, opdat hij het goede zaad kan uitstrooien. Wanneer slechts de helft van de tijd en de arbeid, die nu voor de mode besteed wordt, gebruikt werd om het gemoed van de kinderen op te kweken en goede gewoonten aan te leren, dan zou een merkbare verandering in de familie plaats hebben.

Enige tijd geleden hoorde ik een moeder zeggen, dat ze haar goed gebouwd huis graag zien mocht, maar dat zij zich ergerde aan de onvolledigheden in de inrichting en aan de slecht uitgevoerde betimmering. Goede smaak in zulke dingen is niet te verwerpen, maar het doet mij pijn, dat zij deze schoonheidszin niet op haar kinderen toepaste. Haar kinderen zijn ook een gebouw, waarvoor zij verantwoordelijk is, maar het wilde, onbekwame handelen, het opgewonden en zelfzuchtige karakter van haar kinderen maakte allen verdrietig. Zij bezaten werkelijk verkeerde karakters en waren slecht opgevoede mensenkinderen, maar hiervoor was de moeder blind. De inrichting van haar huis was voor haar veel belangrijker dan de vorming van het karakter van haar kinderen.
Reinheid en orde zijn christelijke plichten, die echter niet overdreven en tot hoofdzaken moeten worden gemaakt, terwijl andere dingen van groter belang nagelaten worden. Degenen, die de belangen van hun kinderen om dergelijke dingen veronachtzamen geven tienden van de munt, dille en komijn, maar het belangrijkste in het gebod, namelijk het gericht, de barmhartigheid en het geloof laten zij achterwege.

Hoe meer men kinderen toegeeft, des te eigenzinniger, hartstochtelijker en onvriendelijker worden ze. De ouders moeten zich bedenken dat hun geluk zowel als ook dat van de kinderen van een verstandige, vroegtijdige opvoeding afhangt. Wie zijn deze kleinen die onder onze hoede geplaatst zijn? Ze zijn de jongere leden in het gezin van de Here, die ze ons heeft toevertrouwd, om ze te verzorgen, “opdat onze zonen zijn als planten, welke groot geworden zijn in hun jeugd; onze dochters als hoekstenen, uitgehouwen naar de gelijkenis van een paleis”. Wat een prachtig werk en hoe belangrijk! En evenwel vinden wij toch moeders, die naar een uitgebreider arbeidsveld verlangen. Wanneer ze maar naar de Derde Wereld konden gaan, dan deden zij toch iets. Maar de kleinste plichten van het dagelijks leven op zich te nemen en ze getrouw en standvastig uit te voeren, schijnt hen een te geringe zaak. Hoe komt dit? Komt het niet daardoor, dat het werk van de moeder zo zelden gewaardeerd wordt? Zij heeft veel zorgen te dragen, van welke de vader zelden iets weet. Hoe dikwijls komt deze naar huis en bezwaart het gezin met zijn werkaangelegenheden. En wanneer hij thuis niet alles juist naar zijn zin aantreft, geeft hij uiting aan zijn gevoel van ongeduld en wrevel. Hij is trots op hetgeen hij op de dag verdiend heeft, maar wat de moeder heeft gedaan, is voor hem slechts klein en gering. Zij heeft slechts te koken, op de kinderen te letten, weinig of niet, en het huis in orde te houden. Zij heeft zich gedurende de gehele dag bezig gehouden met het besturen van de huishouding. Zij heeft zich inge-spannen, ofschoon moe en afgemat, vriendelijk en liefderijk te spreken, de kinderen te onderrichten en ze op het juiste pad te voeren. Dit alles kostte veel moeite en geduld van haar kant. Zij kan zich niet op haar arbeid beroemen. Het schijnt, alsof ze niets gedaan heeft, maar dit is niet het geval. Al vallen ook de vruchten van haar arbeid niet in het oog, toch bewaken de engelen de bezorgde moeder en zien de last, welke zij dag in dag uit heeft te dragen.

Al wordt ook haar naam nooit in de wereldgeschiedenis opgetekend, al ontvangt zij nooit de eer en de lof van de wereld, zoals dit bij de mannen en vaders kan geschieden, zo staat zij toch voor eeuwig in de goddelijke boeken. Zij doet, wat zij kan en haar roeping is in Gods oog een veel hogere, dan die van een koning op zijn troon, want zij ontwikkelt het karakter en vormt het gemoed.
De moeders die heden ten dage leven, geven het beeld van het toekomstige geslacht weer. Hoe belangrijk is het daarom dat haar kinderen zo opgevoed worden dat zij in staat zijn de verzoekingen die hen later omgeven te weerstaan.
Van welke aard het beroep van de vader en hoe groot zijn last ook zijn mag, toch moet hij steeds met hetzelfde lachend gezicht en dezelfde vriendelijke stem zijn huis binnentreden, waarmee hij overdag bezoeker en vriend begroette. De vrouw moet voelen, dat zij aan de oprechte liefde van haar man een steun heeft. Haar last wordt lichter, wanneer zijn arm haar sterkt, wanneer hij haar in al haar bezigheden en zorgzaamheid helpt en wanneer zijn invloed haar steunt. Zijn de kinderen niet evengoed de zijne als de hare?

De vader moet er naar trachten, om het de moeder in alles gemakkelijker te maken. In plaats van zijn vrije tijd alleen voor zichzelf te verbruiken, moet hij met zijn kinderen bekend worden, met hen spelen en werken. Hij moet aan de kleinen de mooie bloemen en de hoge bomen aanwijzen, waarin ze de macht en de liefde van God kunnen zien. Hij moet hen dáárop wijzen, dat de God, die dit alles heeft geschapen, slechts het schone en goede bemint. Christus wees zijn discipelen op de leliën des velds en op de vogelen des Hemels, hun daarbij aantonende dat God, die voor de leliën en de vogels zorgt, meer voor de mens wil doen, die hoger dan de vogels en bloemen staat. Zegt de kinderen dat, al verspilt men nog zoveel tijd met het uitwendige te versieren, het uiterlijk toch nooit aan de schoonheid van de eenvoudigste bloemen van het veld gelijk kan worden. Op deze wijze worden hun gedachten van het kunstmatige tot het natuurlijke overgebracht. Zij kunnen daaruit leren, dat God hen al dat schone heeft te genieten gegeven en dat ze Hem hun hart volkomen moeten schenken.

De ouders moeten in hun kinderen de belangstelling opwekken, hun eigen lichaam te leren kennen, en dat het goed is het gezond te houden. Er zijn er maar weinig, die een bepaalde kennis van de geheimen des levens hebben. Veel moeders bemoeien zich weinig met de studie over het wonderbaar menselijk lichaam en weten niet in welke betrekking en afhankelijkheid al die fijne delen tot elkaar staan. Zij begrijpen de invloed niet die het lichaam op het gemoed en het gemoed op het lichaam uitoefent. Zij maken zich druk met nutteloze kletspraat en klagen dan, geen tijd te hebben om de nodige kennis voor de gezondheid van hun kinderen te verzamelen. Het kost hun minder moeite, ze aan artsen toe te vertrouwen. Duizenden kinderen sterven, omdat men de wetten die hun bestaan regelen niet kent.
Wanneer de ouders het belang kenden van de waarde om vertrouwd te zijn met de natuurwetten, om ze werkelijk praktisch te gebruiken, dan zou er een betere toestand op de wereld zijn. Leer uw kinderen de wetten van oorzaak en gevolg. Toon hun dat wanneer zij de wetten van hun bestaan niet opvolgen, ze daarvoor lijden moeten. Wanneer zij slechts langzaam vooruitgaan, wordt dan niet ontmoedigd, maar onderricht ze met alle geduld en volhardt, totdat de overwinning behaald is. Geef hen lessen over hun eigen lichaam en hoe ze daarvoor moeten zorgen. Onverschilligheid ten opzichte van de gezondheidsleer voert ook tot onverschilligheid in het zedelijke of in de begrippen aangaande goede zeden.

Laat niet na, uw kinderen aan te sporen, goed en gezond te koken. Terwijl u ze in deze beide zaken, in de gezondheidsleer en in het koken opleidt, geeft u hen de begrippen van een paar van de belang-rijke delen van de opvoeding en prent hen tegelijkertijd de principes in, die voor een godsdienstige opvoeding nodig zijn.
Dit onderricht is noodzakelijk en wanneer u dit trouw uitvoert, zal het uw kinderen tot een bolwerk dienen, om ze voor het kwaad, dat in deze wereld heerst, te behoeden. Aan onze tafel moet matigheid <%-2>heersen. Wij hebben woningen nodig waarin het ons van God gegeven zonlicht en de frisse lucht toegankelijk is. Wij hebben vrolijkheid en opgewektheid nodig in onze huiskamer. Wij moeten onze kinderen een gezonde leefwijze doen volgen en ze met de hogere dingen bekend maken.

Het kost veel, dit alles te volbrengen. Er zijn veel gebeden, tranen, veel geduld en veel herhaalde lessen en besprekingen voor nodig. Ons verstand staat menigmaal stil bij de gedachten, wat wij doen moeten; maar wij kunnen de kinderen door onze gebeden aan de Here opdragen en Hem bidden: “Here doe Gij Uw werk, verbreek de harten van onze kinderen”. Hij zal ons verhoren. Hij luistert naar de gebeden van de met zorg beladen moeders en ziet hun tranen. Toen Christus hier op aarde rondwandelde, brachten Hem de bezorgde moeders hun kleinen; zij geloofden dat, wanneer Hij Zijn hand op hen wilde leggen, zij dan meer moed zouden hebben, om ze zo op te voeden als noodzakelijk was. De Heiland wist, waarom deze moeders bij Hem hun kleinen brachten en Hij nam het zijn discipelen kwalijk dat zij ze wilden afwijzen en zei: “Laat de kinderen tot Mij komen, verhindert ze niet; want voor zodanigen is het koninkrijk Gods.” Mark. 10:14. Jezus bemint de kleintjes en Hij bewaakt de ouders in hun werk. De zonde neemt steeds meer de overhand en als onze kinderen gered zullen worden, moeten wij ons ernstig inspannen. Christus zei: “en Ik heilig Mijzelf voor hen, opdat ook zij geheiligd mogen zijn in waarheid”. Joh. 17:19. Hij wilde zijn discipelen geheiligd zien en zette zich daartoe als voorbeeld, opdat zij Hem zouden navolgen.

Mochten toch de ouders evenzo handelen en zeggen: “Ik wens, dat mijn kinderen vaste zedelijke beginselen krijgen en daarom wil ik hen in mijn wandel een goed voorbeeld geven”. Voor de moeder moet geen offer te zwaar zijn, dat voor het heil van het gezin kan dienen. Bedenk, dat Jezus zijn eigen leven voor uw verlossing gegeven heeft. Gij zult Zijn bijstand en Zijn hulp in dit gezegende werk genieten en met God tezamen werken. Al schieten wij in ons leven vaak tekort, laat ons in de opvoeding van onze kinderen zo volmaakt mogelijk zijn. Wanneer zij het ouderlijk huis rein en deugdzaam verlaten, al nemen zij later ook de geringste plaats in in het grote werk van God voor de wereld, dan is ons leven zeker niet nutteloos geweest.

(C) 2020 - Alle rechten voorbehouden

Deze pagina afdrukken