04 Het meer gangenmenu zet aan tot gulzigheid
(1905) M.H. 306, 307
218. Velen die afstand doen van vleesgerechten en andere vetteen schadelijke gerechten, denken dat omdat hun voedsel eenvoudig enheilzaam is, dat zij hun eetlust vrij baan mogen geven, en zij etenoverdadig - en soms met gulzigheid. Dit is een dwaling. Onze spijsver-teringsorganen mogen niet worden belast met een kwantiteit of kwaliteitaan voedsel, die ons organisme slechts met moeite kan verwerken.De gewoonte bepaalt dat ons voedsel in gangen op tafel moetworden gezet. Omdat men niet weet, wat er verder nog komt, kan het zijndat iemand voldoende eet van een gerecht wat misschien voor hem niethet meest geschikt is. Wanneer de laatste gang wordt opgediend, loopt hijhet risico zijn grens te overschrijden en toch maar dat verleidelijke toetjete nemen, dat echter alles behalve goed voor hem blijkt te zijn. Als al hetvoedsel dat voor een bepaalde maaltijd is bedoeld meteen aan het beginop tafel wordt gezet, heeft men de gelegenheid om het beste daaruit tekiezen.
Soms voelt men de gevolgen van het te veel eten onmiddellijk. Inandere gevallen voelt men geen pijn, maar de spijsverteringsorganenverliezen hun vitale kracht, en de basis voor onze lichaamskracht wordtondermijnd.
Het overschot aan voedsel vonnt een belasting voor ons gestel enleidt tot een ziekelijke en koortsige conditie. Het roept een onevenredigdeel van ons bloed naar onze buik en laat onze ledematen en uiteindenvan ons lichaam snel afl<oelen. Het legt een zware last op onzespijsverteringsorganen, en wanneer deze organen hun taak volbrachthebben, geeft dat een gevoel van flauwte en matheid. Sommigen dievoortdurend te veel eten, noemen dit uitgeputte gevoel honger. Maar hetwordt veroorzaakt door de overwerkte toestand waarin de spijsver-teringsorganen zich bevinden. Soms zijn de hersenen verdoofd en heeftmen een afl<eer van geestelijke of lichamelijke inspanning.
Deze onplezierige symptomen zijn voelbaar omdat de natuur haartaak tegen een onnodig verlies aan vitale kracht heeft moeten verrichtenen volkomen is uitgeput. Onze maag zegt: “Geef me rust.” Maar doorvelen wordt dit flauwe gevoel uitgelegd als een verlangen naar meervoedsel. Dus in plaats van rust te geven aan de maag, krijgt deze opnieuween lading te verwerken. Het gevolg is dat onze spijsverteringsorganenvaak versleten zijn, terwijl zij nog tot goed functioneren in staat zouden moeten zijn
[Organen kunnen hun vitale kracht verliezen zonder dat men pijn voelt - 155l
[Gods medearbeiders dienen gematigd te eten - 117]
[F..G. White kon niet om Gods zegen over haar werk vragen wanneer zij te veel gegeten had -Appendix 1: 7]
(C) 2020 - Alle rechten voorbehouden